Ոչ մեկը մյուսին ոչինչ պարտական չէ՞

 Այս արտահայտությունն իր էությամբ կեղծ է, քանի որ մարդը սոցիալական էակ է:

Ցանկացած հարաբերության մեջ մարդը դառնում է պարտական: Որովհետև հույս է տվել, խոստացել է։

Պատկերացրեք դուք լեռնագնաց եք, ձեզ հետ մի ճոպանով կապված ընկերոջ հետ բարձրանում եք լեռնագագաթ: Հոգնում եք ու կտրում ընկերոջ ճոպանը, քանի որ նրա հանդեպ ոչ մի պարտավորություն չունեք: Պատկերացրի՞ք:

Մենք պարտական ​​ենք մեր երեխաներին, քանի որ նրանք մեզ չեն խնդրել իրենց կյանք պարգևել:

Մենք պարտական ​​ենք մեր ծնողներին, քանի որ թեև նրանց չենք խնդրել, բայց ապրում և վայելում ենք կյանքը նրանց շնորհիվ:

Մենք պարտական ​​ենք նրանց, ում ասել ենք՝ «սիրում եմ», և պարտական ​​ենք նույնիսկ այն ժամանակ, երբ չենք ասել, բայց որոշակի  հարաբերություններ ենք կառուցել։

Չկան ազատ հարաբերություններ: Դրա քողի տակ թաքնվում են նրանք, ովքեր չունեն պատասխանատվության զգացում:

Երբ մենք հարաբերություններ են կառուցում, անխուսափելիորեն ազդում ենք միմյանց վրա: Ուստի պետք է պատասխանատվություն կրենք ազդեցության համար։

Անհատականության արհեստական ներդրված գաղափարախոսությունը հանգեցնում է հարաբերությունների կործանման։ Ընկերոջ փոխարեն՝ հոգեվերլուծաբան, սիրո փոխարեն՝ սեքս, իսկական մտերմության փոխարեն՝  կաբելային հեռուստաալիքներ և ինտերնետ։

Կյանքն ավելի հե՞շտ է, երբ ոչ ոք ոչ մեկին ոչինչ պարտական չէ։ Մտածեք:

Թարգմանությունը՝ infolife.am-ի